Na nos bunita Kòrsou

In Curaçao is de taal Papiamento. Het eiland was een kolonie van Nederland. Op dit eiland van wat toen de Nederlandse Antillen waren, speelt zich de roman "Maan en Zon" af. Als je niet blank bent, dan ben je zwart, een leugenaar. Dan kan er niets goeds van je terecht komen.
Of toch?
Ik heb het boek maandag geleend uit de bibliotheek. Het is een zogenaamde sprinter. Dat houdt in dat ik het maar 1 week mag behouden en niet mag verlengen. Dat wordt dus even doorlezen.
Zo een goed geschreven werk waarin situaties en dialogen elkaar afwisselen, leest vlot.
Het boek begint in bittere armoede. Geen geld om eten te kopen. Van school weg gestuurd worden.
En dat van vader op zoon, over generaties heen.
Een boek waarin de personages plannen maken, die dan toch niet uit komen.

Suriname lijkt allemaal ver van ons weg. Maar ook bij ons zijn zulke situaties bittere realiteit.
Ook bij ons worden plannen gemaakt, wordt vooruit gezien in de toekomst. En dan loopt het toch anders dan verwacht.

Het is een boeiend werk. Soms triestig. Ondanks de vele pogingen om goed te doen, is het foute nabij.
Een verhaal met een ziel, geschreven door Stefan Brijs. www.stefanbrijs.be/