Vandaag moet ik een boek van Luc De Vos weer brengen naar de bibliotheek. Ik had het vorige week ontleend en het is een zogenaamde sprinter. Daar bedoelen ze een boek mee, dat je hoogstens een week mag houden, en bovendien de leentermijn niet kan verlengen.
Het boek noemt 'De roes van het heden'. Evenwel is het postuum uitgegeven. Het zijn allemaal columns en korte teksten die Luc eertijds geschreven heeft. In sommige gebruikt hij nog de Belgische frank. Ze zijn dus al meer dan 15 jaar oud.
Zal ik maar iets citeren uit stukje van 5 bladzijden dat de titel draagt: Dag, lief meisje.
Zelzate, gruizelige fabrieksstad. Ik was er vanuit mijn lieflijke stede Gent heen gegaan om er in deze donkere dagen mijn licht te doen schijnen.
Er wonen goede mensen daar In Zelzate. Ik speelde er mijn liederen in zaal Het Vervloekte Land. En de mensen zongen allemaal mee. Mijn liederen zijn immers niet moeilijk. Iedereen kan ze naar hartenlust mee brullen. Het is eenvoudige volkskunst die ik beoefen. En toch vinden de mensen het fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten