Toen ik medio 2015 in het AZ Palfijn verbleef was daar ook een jonge vrouw, eigenlijk nog meer een meisje.
Zij zou het ziekenhuis verlaten om opgenomen te worden in een gespecialiseerde psychiatrische inrichting.
Het was een goedlachs meisje, altijd behulpzaam voor de andere patiënten. Iedereen had graag dat ze met hen de tafel deelde.
Maar zij droeg een zwaar lot. Ze was verslaafd aan opiumderivaten. Wat ik daarbij moest denken wist en weet ik niet, maar wel dat het een geweldig gevaarlijke en verslavende drug was. Zij moest daarvoor een speciale ontwenning volgen.
En dat is nu het mooie aan haar. Bij haar afscheid gaf zij verschillende mensen die in het ziekenhuis op dezelfde verdieping verbleven zo een mooi ballonnetje in de vorm van een vis als kadootje.
Nu al meer dan 200 dagen later, staat het visje nog altijd te pronken op mijn schoorsteenmantel. Ik hoop dat het met de jonge dame ook goed gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten