3de wandeldag in Zakopane
Met de kabellift werden we naar boven gebracht, naar een plek zo hoog dat er zelfs geen bomen meer groeien. Onze groep bestond uit 25 personen voor de lange tocht. De twee andere griepen kozen voor een kortere trailwalk.
Wij stapten eerst over de borderline tussen links van ons Slowakije en rechts van ons Polen. Valleien langs beide kanten van ons. Steile rotswanden aan de andere kant van de vallei, 700 meter recht naar beneden. Als je hier verdwaald mag je nooit naar beneden gaan, want dan zou je in een afgrond kunnen vallen. Altijd naar boven, dat is veiliger en de reddingshelicopter zal je gemakkelijker kunnen vinden.
Wij stappen naar boven. De aanval van de top is begonnen. En met wat moeite bereiken we de top ook. Veel volk hier en een unieke plaats met al die bergtoppen en valleien rond ons om ons lunchpakket te nuttigen.
Dan begint de afdaling. Het stuk dat we naar boven gegaan zijn, en daarbij het stuk dat we met de kabelbaan afgelegd hebben. Soms steil en pittig. We voelen onze benen maar al te goed. De ene helpt de andere en zo gaat het vooruit.
We zien ook een andere bergtop. Een met een kruis op, en het is op het pad erheen aanschuiven. Het is de meest beklommen top, maar wij gaan verder naar beneden.
Bij een chalet kunnen we een sanitaire stop maken en ook wat drinken kopen. Dan is het nog een uur gaan naar Kuźnice. Een goed moment om onze gidsen Hubert en Magic te bedanken voor deze drie wonderbaarlijke tochten die ze ons laten beleven hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten