Planeswalkers worden trailwalkers
Wandelgroep 1 bij onze berggidsen op de derde wandeldag (foto uit de reeks van Diane) |
De reis had twee facetten: enerzijds het toeristische, anderzijds het wandelen.
In het wandelen vormden we 4 groepen.
1 = de lange, dat zijn de wandelaars die voor de zware tocht in het natuurgebied kozen.
2 en 3 = de korte, dat zijn de wandelaars die voor een kortere tocht in het natuurgebied kozen.
4 = de wandelaars die liever in het vakantiestadje bleven, en daar genoten van de prachtige omgeving.
Onze reisleider had gevraagd voor licht tot half zware tochten. De Poolse trailwalkers denken daar anders over dan Vlaamse planeswalkers. Wij vonden de tochten over de trails best zwaar.
Onze gids zei bij de eerste tocht dat die niet voor elderly people geschikt was. Hij was dicht bij de waarheid. Terwijl wij zwoegden om de hoogteverschillen te overwinnen werden we gepasseerd door lichtvoetige Poolse jonge mensen. We zagen ook vaders met hun kind op de rug die met gemak ons traject stapten. Trekkers droegen grote rugzakken met slaapmatten en helmen. Die deden allicht nog moeilijker beklimmingen dan wij. Waarschijnlijk bleven ze ook in een berghut slapen.
Onze groep, die ik hier groep 1 noem, was de eerste dag met meer dan 40. De volgende dag op de tweede tocht waren we met minder. Zelfs drie van mijn beste wandelmaats opteerden voor de kortere tocht. Op de laatste dag waren we nog met 25. De moeilijke passages hebben we gestapt, en daar zijn we best fier op.
Groep 4, die eerder voor de gezelligheid koos, zag dan haar aantal in die dagen groeien.
Wandelaars zijn we allemaal of we nu een Kwartel, een Reynaertstapper of een Drevetrotter zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten