De week van de poëzie stond in 2016 in het teken van de herinnering.
Voor mijn blog heb ik stukken uit gedichten genomen, geschreven voor mensen die eenzaam het leven verlaten.
Niemand herinnert hen nog.
Maar de gedichten zijn er nog.
Ik zal dan afsluiten met een fragment uit een gedichtenbundel. Het gedicht komt uit de eenzame uitvaart nr. 40
ik weet niet wat ik deed die dag
ik weet niet wat jij dacht toen -
alleen dat je tussen de kaatsende
echo's van vier muren gevangen zat
dat je dag na dag hebt gewacht
op iemand die voor je kwam
iemand die je zou aanspreken
in dit leven zonder naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten