Daar wou ik natuurlijk bij zijn.
Met 3 doetjes waren we afgesproken, en we kregen nog versterking van een wandelaarster uit de Nacht.
Na de koffie dan wel chocomelk trokken we op gang. Het eerste traject bracht ons langs de Canisvliet, waaraan de wandeling haar naam ontleend. Over de grens ligt dit natuurgebied ooit van de industrialisatie gered, en nu een heerlijk groen oord van rust en zuurstof.
Na de rust op de Baeckermat in Westdorpe splitste ons groepje zich. Onze versterking verkoos om de 30 km te wandelen, wij kozen voor de 20. Dat betekent dat we de extra-lus van 9,7 km niet mee bewandelden. We hadden even wel een mooie tocht langs een kreek vol met waterlelies.
Dan namen we even rust met een straffe koffie in het restaurant van de Baeckermat.
Er volgde ons een lus van 9 km. Die bracht ons het kanaal over naar het Sas van Gent, o.m. langs de voormalige sluizen. Nog voor we België binnen waren daagde onze versterking weer op. Die heeft nogal wat doorgestapt. Gelukkig matigde ze nu haar tempo en vergezelde ons verder op de tocht, over de grens, de Zwarte Sluispolder in, en dan weer het kanaal over naar Sint-Jan-Baptist. Dit traject was een complete verrassing, een aangename verrassing.
We bleven op deze derde rust in het psychiatrisch centrum even zitten, en dan was het nog een klein eindje over het opgevulde kanaal naar de startzaal.
Een gezellige tocht, met voor mij een extra meerwaarde omdat de tocht bij de Kwartels was, mijn wandelclub.
Een mede-doetje maakte foto's, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten