Vanmorgen liep ik in de richting van Sint Jacobs, de plek bij uitstek van de Gentse Feesten. Ik merkte op dat IVAGO heel wat zou mogen verzetten om de Vlasmarkt en het plein bij de kerk weer op te kuisen.
Er waren nog wat feestvierders trouwen.
Ik werd vertederd door de jonge geliefden die elkaar omhelsden en afscheid van elkaar namen. Onwillekeurig moest ik daarbij denken aan een lied van Georges Brassens.
En hoe bestaat het? Tijdens de gebedsdienst in de kerk was de eerste schriftlezing het Hooglied, het fragment waarin de verloren geliefde weer gevonden.
Weer in mijn flat, heb ik dan eerst het lied van Brassens opgezocht. Nu luister ik naar het hooglied van Liesbeth List.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten