We werden het al gewaar dat er voor deze Marobeltocht veel wandelaars waren, want we moesten een goed eind van de startplaats parkeren. De anderen waren ons voor. Rond acht uur waren wij er ook.
We kozen ervoor om de 30 kilometer te stappen. Het werden mooie kilometers, en we hielden het droog. Boven ons: het regende niet. En onder ons: de paden waren goed begaanbaar. Modderpoelen werden ons bespaard. Daarvoor had de inrichter wel een trage weg uit het parcours moeten halen, waardoor de wandeling toch wat langer werd. Maar wie kijkt er op zo een afstand naar een kleine kilometer?
 |
| Marc nam ons op de foto bij De Ruiter |
We stapten langs de Molsbroek, dan langs de putten van Ham, om zo in Waasmunster te komen. Ginder in het dorpje De Ruiter hadden wij van de 30 een extra lus van bijna 10 km, samen met de wandelaars van de 50. Waasmunster is bosrijk, en vandaar stapten we via een groen jaagpad langs de Durme weer naar de putten van Ham.
In het laatste traject passeerden we nog eens de Molsbroek, waar we nu een pauze namen in het ontmoetingscentrum van Molsbroek. Behalve wandelaars waren er ook mensen voor de zonnekijkdag.
Terug in het schooltje waar we gestart waren, was het nu tijd om van de wandeling na te genieten, en een pannenkoek te eten.
Een mooie zondag sloot een mooi wandelweekend af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten