Om 22 uur startten we in groep vanuit Hallehof. We namen deel aan DE NACHT VAN DE MAAN.
Iedere wandelaar droeg aan zijn rugzak of anderszins een glowstick. Dat gaf een aardig gezicht zo al die mede-wandelaars als lichtjes voor ons te zien. In het begin waren we een vrij compacte massa. Aan het Albertkanaal rekte onze groep wat uiteen. Ik wandelde met een Trekvogel, maar we waren elkaar bij de eerste bevoorrading kwijt geraakt. Ik wandelde dan ook de volgende 5 km alleen tot aan het Renteniershuis. Even daarvoor vroeg ik me af wat er gebeurde in het kanaal: verschillende wandelaars waren zwemmers geworden. Zo in de warme nacht zal die frisse duik hen wel deugd gedaan hebben. Ik wachtte bij de verlichte bevoorrading op mijn wandelgenoot en zo zag ik veel bekenden uit de wandelwereld. Eens weer bij elkaar konden we verder wandelen.
Het bleef warm. De organisatie leidde ons via lichtgevende aanduidingen, en wij konden rustig doorstappen door de glowswitches van de wandelaars voor ons te volgen.
Twee keer moesten we volledig stil zijn: dat was bij het passeren van een zomerkamp van kinderen, en later bij het stiltegebied aan de abdij van Westmalle.
Om 7 uur kwamen we aan.
Sommige wandelaars hadden afgezien, maar 'Pain is temporary, glory is forever!'.
Maar wat ik het meest van de tocht onthou is de speciale sfeer.
Foto's zullen er op de website van de Nacht van de Maan komen. Zelf heb ik met mijn mobieltje wat foto's gemaakt. Die staan op facebook, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten