Bijzonder in deze tocht is dat de wandelaars een rustpost hebben in een radartoren. Dat was voor mij althans de reden om de trein naar Lichtervelde te nemen.
Voor mijn senioren pas moest ik tot na 9 uur wachten voor de trein, en dit hield in dat ik via Brugge om moest rijden. Wat het treinverkeer betreft had ik wat tegenslag. Ook in de de terugreis trouwens. Maar dat vergalde de mooie wandeltocht niet.
We vertrokken uit De Schouwe, een gloednieuw ontmoetingscentrum. Pas in 2014 onthuld, vlakbij het station, ruime parking, een ruime zaal zodanig dat we niet opeen gepakt moesten zitten.
De wandeling begon op zijn West-Vlaams, plat, vrijwel geen bomen. Het platte land met het glas van de serres en de immense daken van grote landbouwloodsen.
Een radartoren domineerde het eerste traject. Onder die radartoren in een jeugdheem hadden we de eerste rust. De wandelaars die voor de 17 of de 20 gekozen hadden, kwamen hier trouwens nog eens terug na een mooie doortocht in de bossen. In mijn beleving was dit 2de traject het mooiste gedeelte van de wandeling. Het viel me trouwens op dat het een vrij jong bos was. Pas in 1996 aangelegd. In het derde traject brachten de wandelpijlen ons weer in de richting van Lichtervelde. Heerlijk fris wandelweer. Bovendien kregen we in de derde rustpost nog een gratis consumptie. Die rustpost was in de loods van een bieruitzetter.
Nog even twee kilometer uitstappen en daar kwam de volledige wandelmeute weer in De Schouwe. Daar genoot ik nog even van koffie met een rijsttaartje om dan weer naar het NMBS station te stappen.
Het was donker weer, steeds zwart bewolkt, maar we hebben het droog kunnen houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten