Gwy wandelt

dinsdag 10 november 2015

Levenseinde

Dat onze groep OKRA Academie Gent met een thema als de dood bij zoveel mensen belangstelling wist op te brengen, dat deed me deze middag wat verschieten.
Lag het aan het thema? Lag het aan de deskundigen die we uitgenodigd hadden?
We hadden tafels en stoelen voor een publiek van zo een 70 mensen opgesteld. De mensen bleven maar komen. Uiteindelijk waren we met bijna dubbel zoveel.
Als sprekers hadden we de heren Bert Vanderhaegen en Marc Cosijns uitgenodigd. Beide hebben hun eigen visie: Bert is aalmoezenier, Marc is huisarts. Ook hebben ze een verschillende levenshouding: Marc is eerder vrijzinnig humanistisch, Bert is ronduit katholiek.
Beiden deelden hun ervaringen en inzichten mee. Elk sprak zo een half uur. De verschillen tussen beiden waren eigenlijk niet zo groot. De mensen moeten de kans krijgen waardig te sterven.
De wilsbeschikking is meer dan een papier invullen en wat kruisjes zetten. Er moet over gepraat worden. Een gesprek met een vertrouwd iemand, dat kan een familielied zijn of de huisarts, die de gezondheidssituatie goed kent. Dit en nog meer overwegingen over de dood kwamen aan bod.
Daarna werd door de aanwezigen in groepjes de problematiek besproken, en beantwoordden de sprekers de vragen
Met zo een middag voelde iedereen zich tevreden, ook al blijven we met vragen zitten. De toekomst kunnen we nu eenmaal niet voorspellen.
Daarom moet je nu zelf niet over de dood gaan nadenken. Maar zo zeker als we geboren zijn, zullen we ook eens sterven.

Geen opmerkingen: