Vanmiddag waren we aan het Toreken op de Vrijdagsmarkt in Gent afgesproken. We zouden een stadswandeling maken langs de poëzieroute.
Het regende dat het goot. Ik was dan ook niet verwonderd dat enkele mensen die ingeschreven waren, niet kwamen opdagen.
Onze gids in de poëziewereld was Marc Beyst, een verteller en bezieler van theater en voordracht.
We vertrokken uit het poëziecentrum met de paraplu boven ons hoofd.
Verschillende handelszaken vormden de achtergrond voor de klank- of beeldrijke kracht van het gedicht. We zouden niet de volledige route stappen. Dat zouden we niet kunnen in anderhalf uur, maar ons beperken tot de binnenstad.
Hoe bestaat het? Terwijl onder de schaapstal onze gids een gedicht voorlas, hield het op met regenen.
De andere gedichten konden we in het droge aanhoren.
Ik zal de gedichten niet aanhalen. Kaarten met de gedichten zijn te koop in het poëziecentrum en in de stadswinkel. Bij de dienst van toerisme is ook een folder te verkrijgen waarin de volledige poëzieroute beschreven is.
Maar wandelen met een voordrachtkunstenaar heeft heel wat meer waarde, dan zo maar een route volgen. Onze gids bracht de dichtkunst tot leven.
Het deed me trouwens plezier dat een aantal deelnemers informatie van het poëziecentrum opvroegen, om in hun vereniging een activiteit rond poëzie in te richten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten