Het was zo een Belgisch weertje op deze wandeldag. De poncho mocht onmiddellijk aan en is niet meer af geweest.
Ondanks de regen was het een wondermooie wandeling. Langs achteruitjes Silleda uit, dan door bossen verder bergafwaarts. De gele pijlen vermeden angstvallig de steenweg. Soms naderden we de N525 wel, en in het dorpje Banderia liepen we door de hoofdstraat. Dan weer in de bosrijke streek verder. We kwamen weliswaar geen taverne tegen, en aten onze lunch al lopend op.
Na 16 à 17 km kwamen we in het gehucht O Seixo een bar tegen. Het deed deugd dat we binnen konden zitten en genieten van een drank, café solo in mijn geval.
We hadden ons van de hoofdgroep van de lange afstand afgesplitst en liepen met zijn zessen, vooraan. Degenen die voor de korte afstand gekozen hadden waren wel voor ons, trouwens.
De zon brak door toen we daarna verder afdaalden naar de vallei van de Ulla. We waren stom
verbaasd door de magnifieke overbrugging voor de hoge snelheidstrein, een staal van ingenieurskunst.
Verder bergafwaarts staken wij zelf de Ulla over via een veel oudere brug. En ginder in Ponte Ulla namen we dan een pauze om daarna de beklimming aan te vatten. Het begon weer te regenen, maar met het verrukkelijk schouwspel waarvan we genoten hebben, kon ons dat niet meer deren.
Al deed het natuurlijk veel plezier om in Outeiro het einde van onze dagetappe te bereiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten