Van Ourense naar Bouzas

Vaderdag vandaag. Ik werd het voor we vertrokken op Facebook gewaar. Waar die sociale media toch goed voor zijn!
In het hotel te Leon kregen we een lunchpakket mee voor 's middags. Onze dag valt vandaag in twee stukken uiteen: 1) busrit van Leon naar Ourense en 2) het begin van de wandeltocht vanuit Ourense.

Nog met de autobus.

 's Morgens rijden we door een rotsachtige streek over een rustige autosnelweg. Af en toe zien we een dorpje of windmolenparken. Langs de kant van de weg veel struikgewas met gele bloesem. Ik vermoed gaspeldoorn. Over indrukwekkende viaducten steken we verschillende rivieren over. Iets over tien uur reden we Galicia binnen. Eerst langs steengroeven en later door groen gebied. De autobus zette ons in Ourense af.

En dan te voet.

Eerst ging ik nog met enkele medewandelaars naar de kathedraal. Daar konden ze een credential ophalen. En zelf liet ik mijn boekje afstempelen. Ourense verlaten was een moeilijke klus. We verloren verschillende keren de pijlen uit het oog. Maar dan vroegen we maar de weg. Uiteindelijk staken we de Rio Mino langs de Romeinse brug over. Later hadden we nog even een probleem aan een splitsing. Nemen we de westelijke of de oostelijke variant? We besloten rechts af te slaan langs de Avenida de Santiago. Eerst stapten we nog wat langs de straat en dan werden we rechtsaf het land ingestuurd. Het was puffen en hijgen op een flinke klim. We waren met zijn vieren, en dachten dat we in de staart van onze wandelgroep zaten. Het deed dan ook veel plezier om in het dorpje Cudeiro een zestal andere wandelaars van onze groep tegen te komen. Het bleef stijgen en onze groep viel in verschillende deelgroepjes uiteen. Een paar mountainbikers deed ook veel moeite om naar boven te geraken. Ergens op een bank in de schaduw hergroepeerden we ons en stapten verder. Om half vier kwamen we aan in Bouzas. Afspraak was om kwart voor vier. We waren dus op tijd. Een dertigtal wandelaars bleek echter een alternatieve route gevolgd  te hebben. Waar waren die? Onze reisleider zat er mee in. Gelukkig kon hij iedereen lokaliseren. Enkele verloren schapen haalde hij met de bus op, Anderen hadden door het te vragen de weg naar het dorp waar we afgesproken waren, gevonden. Eind goed alles goed. En zo zat onze eerste wandeldag erop.