Het zijn de kleine dingen die het doen.
Ik kijk er soms van op.
Een mevrouw stapt op de tram. Het kost haar moeite. Ze kan nauwelijks haar rollator opheffen om de stap te nemen.
Ik help haar even mee. De mevrouw gaat zitten in een ander segment van de tram. Een andere mevrouw houdt haar trampas tegen de ontwaarder. Dan praten ze nog even. De mevrouw komt dan babbelen met iemand die voor mij zit. Ze wijst naar de mevrouw met de rollator en vraagt of de dame niet kan geholpen worden om aan het Gravenkasteel uit te stappen.
'Tuurlijk ' was het antwoord.
Vriendelijkheid is nog altijd geen loos woord.
We zijn toch op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten