Vanuit het station van Zottegem is Strijpen maar zo een 20 minuten stappen. Ik startte dan ook daar. Het is als je niet het gebruikelijk schema volgt, wel wat uitkijken op de wandelkaarten. Voor de 21 km, moest ik de volgorde 3, 1, 2 aanhouden.
Dat betekent dat ik eerst naar Velzeke stapte. Het parcours bracht ons meteen het landelijke in met akkers en weiden: vochtig en groen. De wandelpijlen brachten ons verder langs een spaarbekken, langs smalle paden die met haksel van snoeihout bedekt waren. Zo werden we van veel modder gespaard.
Maar je kent die parcoursuitzetters toch hé ! Er moet toch één stuk bij zijn waar je door de modder moet waden. Onze wandelschoenen moeten vuil zijn.
Zo bereikten we de startplaats, het einde. Ik kocht een kom soep. Tevens liet ik mijn wandelboekje afstempelen.
Maar ja voor mij was het het einde niet. Ik had nog 14 km voor de boeg.
Na de kasseien kwamen weer de aarden paadjes charmant slingerend langs de Molenbeek. We stapten zelfs door een holle weg. Alles werd de wandelaar aangeboden.
En dan mochten we nog stappen onder een heerlijke zon. Je zag al veel blote armen. Met een fleece stappen was te warm.
In Strijpen was het tijd om een broodje braadworst te kopen. Dat doe ik altijd als ik bij Egmont wandel.
Het was nog geen half één toen ik de lus richting Damvalei stapte. En eens die gestapt zat mijn wandeling erop, Ik had nog wat tijd om wat te drinken in de zaal, en dan stapte ik naar het station van Zottegem terug.
Het was een heerlijk parcours, en het was plezant al die wandelvrienden en bekenden weer te zien.
Google maakte automatisch van mijn foto's een filmpje, klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten