Ze wist ons te boeien.
Met zo een 180, 190 mensen luisterden we naar haar uiteenzetting.
We hadden met onze OKRA Academie werking Brigitte Raskin uitgenodigd.
Dat er zoveel volk zou komen opdagen deed me verschieten.
We moesten maar stoelen bij zetten in de prinsenzaal.
De historica begon haar verhaal van onze landen in de Romeinse tijd. Ze vertelde over het rijk van Karel De Grote. Over de splitsing tussen de Romaanse en Germaanse talen. Het ontstaan van de Nederlandse taal en hoe die streektaal ook onze voertaal werd.
De taalstrijd is gestreden. Het was even wel geen strijd van Vlamingen tegen Walen, maar een strijd van ons eigen volk tegen een elite die Frans sprak. Een ontvoogdingsstrijd.
De mevrouw is maar klein, maar iedereen hing aan haar lippen. Het deed me trouwens plezier dat zij zo gecharmeerd was door ons opgekomen publiek. We trachten gewoonlijk tegen half vijf te eindigen. Niemand had in de gaten dat het al na vijven was vooraleer ze in 1963 aanbelandde. En daarmee eindigde ze wat ze te zeggen had. Omdat het al zo laat was hebben we het gebruikelijk vragen en antwoorden niet gedaan, maar velen bleven toch napraten.
Mijn bewondering voor die mevrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten