Acht weken was die leeg.
Geen marskramers. Geen herbergen.
De marskramers mogen er wel zijn.
De cafés mogen nog niet openen.
Er mogen er maar 50 kramen zijn.
Ik hoop dat de Italianen van ergens uit de Walen er zijn. Dan kunnen we weer cannelloni kopen.
Ik snak ook naar de ribbetjes, die op een ander kraam klaar gemaakt en verkocht worden. Soms was het daar aanschuiven.
Ik ben benieuwd hoe de circulatie en de wachtrijen zullen georganiseerd worden. Maar ik heb er het volste vertrouwen in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten