In Aalst ging vandaag de ajuin wisselbeker tocht door. Thierry had me uitgenodigd, en daar ging ik graag op in. Het was trouwens lang geleden dat ik bij wandelclub De Kadees gestapt had.
De inrichters hadden een ruim gamma van afstanden voorbereid. Ik koos voor de langste afstand, zijnde 30 km.
Onmiddellijk bij de start werden we al gesplitst. De kleinere afstanden trokken naar links, de langere (18, 24 en 30) naar rechts. Ik behoorde bij die laatste. We stapten naar Nieuwkerke. Het had in de nacht geweldig geregend. Veel modder en plassen.We moesten evenwichtsoefeningen doen om niet in de plassen terecht te komen of door de modder te ploeteren. En het eerste traject was dan zo een 8 kilometer.
De inrichters hadden een ruim gamma van afstanden voorbereid. Ik koos voor de langste afstand, zijnde 30 km.
Onmiddellijk bij de start werden we al gesplitst. De kleinere afstanden trokken naar links, de langere (18, 24 en 30) naar rechts. Ik behoorde bij die laatste. We stapten naar Nieuwkerke. Het had in de nacht geweldig geregend. Veel modder en plassen.We moesten evenwichtsoefeningen doen om niet in de plassen terecht te komen of door de modder te ploeteren. En het eerste traject was dan zo een 8 kilometer.
Het bleef gelukkig niet duren. Nadien werden de paden en wegels redelijker. Wat zeg ik ? Redelijker? Het werd geweldig.
Het parcours verraste me. De wandelpijlen leidden ons zelfs over hangende touwbruggen in het natuurgebied Osbroek. Dat was trouwens al in de tweede helft van de tocht.
Een parcours om van te genieten. Het werd een superwandeling.
Dat was nu eens de moeite om naar Aalst af te zakken. En over ajuinen gesproken. De soep was natuurlijk ajuinsoep.
Een parcours om van te genieten. Het werd een superwandeling.
Dat was nu eens de moeite om naar Aalst af te zakken. En over ajuinen gesproken. De soep was natuurlijk ajuinsoep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten