Marche de l'Amitié

Vandaag treinde ik eens naar Tubeke, dat ik echter altijd Tubize noem. Ik zou de wandeling van de vriendschap meestappen bij de wandelclub Les Roses Noires. Deze wandelclub is bij de lange afstandswandelaars goed gekend omdat zij jaarlijks de vierdaagse tocht van Parijs naar Tubize inrichten. Dit jaar zal dat de 41 ste keer zijn.Ik heb die ooit eens gestapt. De tocht van 292 km staat dan ook op mijn palmares. Het is bij die ene keer gebleven.
Vandaag beperkte ik me tot de 12 kilometer. Het werd een rustige propere landelijke wandeling. Na een eerste traject van 6,3 km, hadden we een rust. Daar at ik een broodje gehakt, wat ze hier piccolo au haché noemen. De rustpost zat vol, ik hoorde meer Gents praten dan Frans. Er zaten veel Postiljonners. De PWC was met een volle autobus afgekomen.
Het weer was wat miezerig, maar echte regen werd ons bespaard. Trouwens een wandelaar kan daar tegen.
Het tweede traject van 5,8 km bracht ons weer naar de startzaal. Daar at ik een piccolo saucisse BBQ met een kom soep. Dit maar om te zeggen dat we niet alleen een mooi parcours hadden, maar ook een milde bevoorrading.
Kortom de wandeltocht was de verplaatsing waard.