Amaai zeg! De tandpijn gaat maar niet over.
Eten kan ik nog altijd niet. Ik beperk me nu tot drinkmaaltijden en gevulde soepen. De soep moet ik zonder balletjes nemen, want ik krijg die niet gekauwd.
Dat had ik nu niet verwacht.
Tussen de vele medicamenten die ik moet nemen, zijn er nu ook zware pijnstillers bij. Desondanks kwam vanmiddag de pijn weer opzetten. De pijn werd onhoudbaar. Er zat niets anders op dan me te verontschuldigen en naar mijn verblijf te gaan.
Daar heb ik dan eerst een uur plat gelegen, en dan de moed te samen geraapt om naar de badkamer om een pijnstiller te nemen.
Ik dacht dat zo een tandheelkundige ingreep tamelijk onschuldig was. Dat is ze ook, maar ik verschiet ervan dat ze zoveel pijn mee brengt.
In ieder geval, morgen neem ik op mijn wandeltocht mijn ibuprofen mee. Als de pijn weer opdaagt, kan ik die misschien milderen.
Afin, nog een paar dagen geduld, en de wonde is waarschijnlijk genezen.
En het vervolg van mijn behandelingsplan, stel ik maar uit tot wanneer ik van mijn grote Azië reis terug ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten