Een kwartel in China

Vorig jaar wandelde een kwartel in China

Een artikel voor de Kwartelbode van Guy Verhelst.

Inleiding: IML

In alle landen wordt gewandeld, en in alle landen bestaan er wandelverenigingen. De IML, dat is de International Marching League, verenigt verschillende landen. Daar is ook het verre oosten bij. In september werd daar in het noorden van Beijing een bergwandeling ingericht. In Beijing dat we vroeger Peking noemden, was een tweedaagse. De Belgische IML-friends trokken er naar toe. Verschillende wandelaars van verschillende wandelclubs zijn IML-friends. Zij trekken naar de IML wandelingen in verschillende landen. De Belgische IML vrienden vinden hun thuisbasis in Blankenberge.

Vertrek naar China

Met een vliegtuig van Finnair vlogen naar Bejing, vroeger noemde we die stad Peking. Meer dan 8 uur vliegen. De eerste dagen in China waren om zo te zeggen toeristisch. Onder meer een bezoek aan de verboden stad, en andere plekken die voor de geschiedenis van China belangrijk waren.

De bergwandeling

Vrijdagavond 13 september 2013 kwamen we in het hotel te Zhaitang aan. Chinezen zijn vriendelijke mensen, en we werden gastvrij ontvangen. De mooie opgeluisterde openingsreceptie van de 4th Beijing International Mountain Walking Festival vond plaats op vrijdagavond

Original Mountain Walking Route

Zaterdag 14 september 2013 was de eerste wandeldag. We kregen voor de wandeldag een uitgebreid lunchpakket mee, met een worstje, melk, zachte pistolets en een gekookt ei in zwarte sojasaus.

We konden kiezen voor de afstand van 20 dan wel 30 km. Er was ook een 100 km, maar daar nam niemand van ons aan deel. De selectie eisen waren te streng. Ook voor de kortere bergwandeling gold een leeftijdgrens van 65 jaar (born before Sept 14th , 2001 and after Sept 14th , 1948 – staat er in het reglement). Gelukkig voor mij was die regel niet voor onze IML-groep van toepassing. Maar het zegt meteen wel, dat het geen gemakkelijke wandeling was. Zelf was ik bij het groepje dat voor de 30 km koos. Na de startscanning begon de wandeling braafjes in het stadje. We verlieten langs brede wegen het stadje. We passeerden tempels en vakantieverblijven. De 20 km splitste zich af, na een paar kilometer en had meteen een flinke klim. De 30 en de 100 bleven nog even op goed begaanbare wegen. De charmante dorpjes bekoorden ons.

Het verwonderde ons wel dat we zoveel wandelaars tegen kwamen in tegengestelde richting. We liepen door wondermooie rotsformaties, en wij vormden als Europeanen een geliefkoosd onderwerp voor de vele Chinese fotografen. Na 11 kilometer splitsten de 30 en de 100 zich. Nu hadden wij een steile klim te verwerken. Amaai zeg! Het verwonderde ons nu niet meer dat wandelaars hier rechtsomkeer maakten, en de 11 km terug wandelden.

We klommen langs steile nauwe paadjes de berg op. We waren op 420 m gestart en ons hoogste punt was op 1188 meter.  Af en toe rusten om bij te komen en dan de volgende bestijging aanvatten. De wandeling was goed aangegeven. Iedere kilometer stond er een steen met daarop de kilometerstand en de hoogte. Ondertussen konden we genieten van de weidse uitzichten over de vallei. 5 kilometer. aan een stuk steil klimmen over een aarden en rotsige pad.  Soms was het eerder kruipen dan klimmen.  De inrichters wisten duidelijk wat dit voor een moeilijk stuk was. Om de paar 100 meter zaten vrijwilligers om in te grijpen en zo nodig te helpen. Op de tocht was er onderweg geen controle met knipkaarten, afstempelen of scannen. Wel waren er referees op het parcours.

Ongeveer op de helft van het parcours waren we op het hoogste punt. We vonden het tijd om wat te rusten, maar vonden naast het smalle pad eigenlijk geen mooi plekje. Dan maar van de nood een deugd gemaakt en eerder staand dan zittend wat van ons lunchpakket gegeten.

Dorst hadden we niet. De watervoorziening was voldoende, eerder overdadig. We kregen flesjes met water, en net als de lokale wandelaars hielden we ons leeg flesje bij tot wanneer we een afvalverzamelpunt tegen kwamen.

Na de stevige klim volgde nu de afdaling. Hoewel die ook geregeld geweldig steil was verliep die voor ons vlotter dan de beklimming.

Wellicht kwam dat omdat we nu gedurig de vallei voor ons hadden, waardoor we bijna permanent van het panorama konden genieten.  De kilometers 16 tot 20 waren hoe dan ook nog vrij pittig, De volgende 5 waren redelijk en de laatste 5 kilometer van het parcours waren gemakkelijk.

Eens we de smalle bergpaadjes achter ons hadden, vormden zich weer groepen. Het was weer gemakkelijker om te babbelen met elkaar.
We stapten nu door dorpjes langs een route die het bevrijdingsleger eertijds aflegde, en dat werden we gewaar aan de vele standbeelden die we onderweg passeerden.
De wandeling over de Leaning Buddha Mountain liet op ons een diepe indruk na van de Boeddhistische cultuur en de eenvoudige schoonheid van de natuur. 

Wandeldag 2: Reservoir Scenery Mountain Walking Route

Heel de Belgische IML-wandeldelegatie nam op zondag 15 september deel aan de tocht van 20 km. De wandeltocht omcirkelde het stuwmeer van Zhaitang. De mooie landschappen, de serene natuur toonden al wat vroege kleuren van de herfst. We stapten langs enkele schilderachtige dorpjes. Een van die dorpjes draagt de bijnaam “Village Hollywood” omdat er ooit films opgenomen zijn. Enkele decorstukken zoals een poortgebouw zijn in dat oude dorpje overgebleven. In andere dorpjes zagen we ook wat overblijfselen van mijnbouw, en in een dorpje een herinnering aan de oorlog met de Japanse overheerser.

Het was gezellig wandelen, meestal op wat brede wegen en paden.
Na de tocht werd ruim tijd ingeruimd om verschillende wandelaars hun IML award uit te reiken. Bij de Belgen waren dat Ronny, die een award kreeg voor zijn 75^ste IML-tocht en Micky die op deze plechtigheid de Pacific Award mocht in ontvangst nemen.

Terug naar Beijing.

Twee nachten hadden we in Zhaitang blijven slapen. Na de ceremonie keerden we nog even terug naar het ZhaiTang Zhongun Hotel om ons te verfrissen. Nadien bracht de autobus ons weer naar de Chinese hoofdstad.

De wandeling was hiermee afgelopen. Onze reis echter nog niet. We bezochten daarna nog de Chinese muur, en het leger van de terracotta soldaten.

---

Nawoord: Dit jaar.

In 2014 ga ik weer naar het verre Azië: Korea, Japan en Taiwan.