Gwy wandelt

zaterdag 13 september 2014

Moeder waarom geloven wij?

Vlakbij de samenvloeiing van Leie en Schelde bracht ooit een Turkse man het christelijk geloof naar onze streken. Macharius was zijn naam. Hij vestigde zich in de Sint-Baafsabdij. De ruines van die abdij bestaan nog altijd. Kan men zich dan een betere plek indenken om over het geloof te discussiëren?
Dinsdag 9 september in herberg Macharius had het wetenschapscafé van Gent een debat, of later me liever zeggen een samenspraak, opgezet over geloof, ongeloof en bijgeloof.
Het thema was wel de religie: niet het geloof in onszelf of het geloof in de liefde.
Ik verschoot een beetje toen ik binnen kwam. De gelagzaal was overvol. Dat zo een thema nog zo veel volk trekt, verwonderde me wel.
Het werd een boeiende samenspraak.
Soms van die onverwachte tegenstellingen. Bijvoorbeeld. Als je niet in een opperwezen geloofd, kan je er niet toe bidden. Bidden is dan niet meer dan een placebo-effect. Maar iedereen weet dat placebo-effecten kunnen werken.
En zeer opmerkelijke gedachtenwisseling vond ik de hoofddoek. Zelf kom ik nog uit een tijd dat de nonnetjes een kapje droegen en dat de vrouwen hun hoofd moesten moesten bedekken als ze naar de kerk gingen. De hoofddoekdiscussie ontgaat me grotendeels en ik kan niet inzien dat daar zo sterke meningsverschillen over bestaan.
Na de gedachtenwisseling van de drie sprekers was het de beurt aan het publiek om met moeilijke vragen af te komen of geponeerde stellingen te nuanceren.

Inhoudelijk schrijf ik in dit blogje niet over de topics. Klik hier voor de betrokken webpagina van het wetenschapscafé zelf.

Geen opmerkingen: