Bijbelse dag

6 april 2017 = dag 3 van mijn Jordanië reis.

Mozaïeken in de stad Madaba

Het woord Madaba is de samensmelting van drie woorden, vertelde mijn gids me: the land of water and food. De stad ligt in een vruchtbare streek, en is bij ons toeristen het meest bekend als de mozaïeken stad. De trekpleister bij uitstek is de pelgrimsmozaïek in de Grieks-orthodoxe kerk. De mozaïek toont het Heilig Land.
Nadien bracht Georges, mijn gids me nog naar de acropolis van die stad. Daar gingen we de Rooms-katholieke kerk van Johannes de Doper binnen.  Hier bevinden recente mozaïeken en kopies van mozaïeken van een kerk die tientallen kilometers verder ligt. In die kerk beklom ik ook de klokkentoren.  En daalden we af in de onderaardse gangen en tunnels.  De berg omvat heel wat tunnels. De onderaardse ruimtes boden trouwens bescherming aan de inwoners tegen de Turken.

Bezoek atelier mozaïeken

Mozaïeken zijn geen verleden tijd. We gingen buiten de stad nog een atelier binnen waar mozaïeken gemaakt worden, veel ingekaderde muurpanelen.  Ik heb er me trouwens een als souvenir gekocht. Het thema ervan is de levensboom.

Mount Nebo

Op deze berg stond Mozes en hij bekeek het heilige land, dat hij nooit zou betreden.
Deze berg is een heilige plaats, voor de drie monotheïstische godsdiensten. Het kruis met de slang maakte het meest indruk op mij. Maar ik werd ook bekoord door de informatie in het museum, en hoe kan het anders op een dag als vandaag, door de vloermozaïeken

Dode Zee

Een heldere zonnige dag. Ik kon de bergen langs de kant van Israël duidelijk zien.
En inderdaad je gaat niet onder in het zoute water. Je blijft drijven. Ik weet nog van een vorige keer dat ik zout water in mijn mond had gekregen. Ik hield dan ook van deze keer mijn mond goed gesloten.
Druk was het er trouwens niet. Ik heb het de laatste dagen al meer gehoord dat het toerisme in Jordanië verminderd is. In mijn ogen totaal onterecht. Jordanië is een gastvrij land.

Naar Petra.

Via een slingerende weg verlieten we de Dodentocht Zee. We reden door de woestijn en dan door de rotsige bergen. Door de wind en het opwaaiend zand was het evenwel niet mogelijk om uit te stappen.
Nu ben ik in een hotel in Wadi Mousa (= de vallei van Mozes). Morgen en overmorgen wandel ik in Petra.