Gwy wandelt

zondag 16 april 2017

Paasmiddag

Deze middag op Pasen bestond voor mij uit 2 episodes.
Eén: was voor ons de paasmaaltijd.
Ons  = iemand waarvan de mensen die me van De Horizon kennen, wel weten wie het is, en ikzelf.
Na wat naar leuke oude voorwerpen gekeken te hebben op de prondelmarkt gingen we naar de Holy Food aan de Sint-Jacobskerk. Die markt in de Baudelo kapel is wel een succesformule. We vonden het toch wat te druk om daar wat te eten. We beperkten ons dan tot een aperitiefje, en stapten daarna verder langs de Achterleie en de Huidevetterskaai naar de Sleepstraat. Kennissen prezen ons een Turks restaurant Özgem aan. Omdat het Pasen is kozen we voor lam. Niet het paaslam, maar ik koos wel een heerlijke schotel met lamsbrochettes.
Daarna zijn we onze koffie gaan drinken in de Evergreen, De Evergreen is eigenlijk een snookercafé. Dat neemt niet weg dat de espresso lekker is, en mooi geserveerd. Voor vandaag met een chocolade paashaasje.
En passant geraakte ik ginder in gesprek met een mijnheer, tien jaar ouder dan ik, die vroeger in de Clementinalaan op café ging, en zo de zaak van mijn ouders kende. De wereld is klein.
Afin na onze koffie trokken we weer naar elk onze eigen flat terug. Stappen langs de Leie, en waar de Leie de Schelde vervoegd, gingen  onze wegen uit elkaar.
Het was een mooie middag.

Twee was de paasviering in de Sint-Jacobskerk.
Ik bracht de paaskaars mee. De kerkbediende nam die van me over. Onze pastoor-deken samen met onze cantor, ging er mee door het kerkgebouw. Met de vlam ervan, werd dan ook de eigen kaars ontstoken, en gaven we het licht door aan wie naast ons zat.  Ik zag in de kerk naast de vertrouwde gezichten, ook vele mensen die ik niet ken. Een feestdag zoals Pasen, brengt mensen naar de mis. De mis was trouwens ook mooi verzorgd. Om kerkelijke taal te gebruiken: de Heer is waarlijk opgestaan. De steen is weg gerold van voor het graf. Ook in ons eigen leven moeten we stenen weg rollen en open staan. Maar ik ga nu niet moraliseren. Dat gaat me niet af.
Na de viering bij de koffie (décafiné) was het elkaar een zalige Pasen wensen, en wat bijpraten. Er waren kopjes te weinig. Voor de toekomst zal de Gentse Sint-Jacobskerk een pelgrimskerk blijven. Dat heb ik althans begrepen.
Aarzel niet mij een mail te zenden, als je je eerste stempel op je credential in de Sint-Jacobskerk te Gent wenst te ontvangen.

Geen opmerkingen: