Het was gelukkig niet zo druk als vorige week, want nu was ik alleen
Om 16 uur kwam er een andere onthaler. Zo kon ik rond half vijf de kathedraal verlaten.
Zorgen dat de bezoekers tevreden zijn, en wat over onze kerk te weten komen, daarvoor zijn we er in het onthaal.
Deze middag kreeg ik vele vragen.
Bijvoorbeeld of de bloemen echte bloemen zijn. Ze hangen wat hoog. Een bezoeker kan ze vrijwel niet aanraken, anders zouden ze het zonder te vragen wel weten dat het echte chrysanten zijn. Ook op en rond het altaar zijn de bloemen rijkelijk.
Ik had ook veel vragen van schoolkinderen. Die beantwoord ik nooit. Wel vertel ik waar ze het antwoord kunnen vinden.
Ook vroegen enkele mensen waar ze een biechtvader konden vinden. In de goede week waren er biechtvaders in de kathedraal. Nu niet meer. Ik verwijs die mensen dan naar de paters Augustijnen in de kerk van de Sint-Margrietstraat en naar de paters Karmelieten in de Burgstraat.
Het valt me altijd op, hoe verschillend de bezoekers van de kerk zijn. Sommige mensen wandelen gewoon binnen. Anderen respecteren onze etiquette en reinigen zich eerst door met wijwater een kruisteken te maken.
Onze kathedraal is een open kerk. Iedereen is welkom.
Op een bepaald moment zag ik aan een pilaar een dame die haar bloesje uitdeed. Wat gebeurt er hier ? dacht ik. Ik wou er nog naar toe stappen. Maar toen zag ik dat de mevrouw haar kleintje uit de koets haalde en het borstvoeding gaf. Ik keerde dan ook terug. Een Japanse gids die een groep begeleidde, stopte ineens haar verhaal. Ze deed teken om stil te zijn, en vertelde dan haar verhaal een paar rijen verder.
Mijn eigen verhaal, de short story van de kathedraal, heb ik trouwens vanmiddag meerdere keren in het Frans en het Engels kunnen vertellen.
Overigens, als ik niet op reis ben, kan je me op woensdagnamiddag en vrijdagnamiddag aan de onthaaltafel van de kathedraal vinden. Je bent welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten