Vandaag nam ik deel aan de Friekietocht in Gavere.
De start was in een voetbalkantine in Asper. De inrichter is trouwens de lokale voetbalclub.
Het was even file aan de inschrijftafel, want we waren met heel wat wandelaars met dezelfde trein gekomen. De mensen aan de inschrijftafel namen ook de moeite om het systeem met de gekleurde wandelpijlen uit te leggen.
Voor de 32 km die ik zou stappen diende ik eerst de blauwe pijlen te volgen, dan de gele, dan de rode daarna de groene en afsluitend weer blauwe.
De eerste blauwe pijlen brachten ons naar Gavere, naar de voetbalkantine Het Eilandje. Daar hadden we dan drie lussen.
De gele lus liet ons goed proeven dat we aan de voet van de Vlaamse Ardennen zijn. Een heuvelachtig
traject door Dikkelvenne. Leuke wegjes, een enkele keer zelfs een pittig klimmetje. Terug op de rustpost vond ik het tijd om wat te eten, en een soepje te kopen.
Daarna vatte ik de rode lus aan, een lus door Gavere met leuke doorsteekjes in een villa buurt. De parcoursmeester weet dat wandelaars geen straatlopers zijn, en graag door de natuur wandelen. Daar zorgde hij ook voor.
We hadden bij de inschrijving een bonnetje gekregen. Dat konden we inruilen voor een jenever of een appel. De oudere wandelaars namen een jenever. Het jonge volkje een appel. Ik voelde me weer jong.
Nadien dan de groene lus. Die bracht ons naar Semmerzake, over het gebied waar de slag van Gavere in 1453 uit gevochten is. Gelukkig zijn we nu 2017 en niet 1453, of ik zou me hier als Gentenaar niet veilig voelen.
Ieder traject was zo een 7 kilometer.
Het traject in het blauw, terug naar Asper was wat korter.
Eens daar aangekomen kocht ik me een thee, om de rest van mijn sandwiches op te eten.
Om 15u44 zou ik de trein terug hebben naar Gent Dampoort. Ik kon evenwel meerijden. Hartelijk dank daarvoor.
We waren met bijna duizend wandelaars. Onder hen meerdere wandelfotografen. Daarbij Thierry, klik hier voor zijn foto's .
De start was in een voetbalkantine in Asper. De inrichter is trouwens de lokale voetbalclub.
Het was even file aan de inschrijftafel, want we waren met heel wat wandelaars met dezelfde trein gekomen. De mensen aan de inschrijftafel namen ook de moeite om het systeem met de gekleurde wandelpijlen uit te leggen.
Voor de 32 km die ik zou stappen diende ik eerst de blauwe pijlen te volgen, dan de gele, dan de rode daarna de groene en afsluitend weer blauwe.
De eerste blauwe pijlen brachten ons naar Gavere, naar de voetbalkantine Het Eilandje. Daar hadden we dan drie lussen.
De gele lus liet ons goed proeven dat we aan de voet van de Vlaamse Ardennen zijn. Een heuvelachtig
Uit de reeks van Thierry |
Daarna vatte ik de rode lus aan, een lus door Gavere met leuke doorsteekjes in een villa buurt. De parcoursmeester weet dat wandelaars geen straatlopers zijn, en graag door de natuur wandelen. Daar zorgde hij ook voor.
We hadden bij de inschrijving een bonnetje gekregen. Dat konden we inruilen voor een jenever of een appel. De oudere wandelaars namen een jenever. Het jonge volkje een appel. Ik voelde me weer jong.
Nadien dan de groene lus. Die bracht ons naar Semmerzake, over het gebied waar de slag van Gavere in 1453 uit gevochten is. Gelukkig zijn we nu 2017 en niet 1453, of ik zou me hier als Gentenaar niet veilig voelen.
Ieder traject was zo een 7 kilometer.
Het traject in het blauw, terug naar Asper was wat korter.
Eens daar aangekomen kocht ik me een thee, om de rest van mijn sandwiches op te eten.
Om 15u44 zou ik de trein terug hebben naar Gent Dampoort. Ik kon evenwel meerijden. Hartelijk dank daarvoor.
We waren met bijna duizend wandelaars. Onder hen meerdere wandelfotografen. Daarbij Thierry, klik hier voor zijn foto's .
Het was goed wandelweer. Af en toe brak zelfs de zon even door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten