Mijn begeleider Georges had voor een driver gezorgd. Taer was zijn naam.
Na het ontbijt bracht Taer me naar die stad, 50 kilometer ten noorden van Amman. Jerash is een stad die ondertussen druk bewoond is, maar eeuwen volledig vergeten was. En dan vond men daar terug de door het zand bedekte gebouwen van vroeger, vanuit de tijd van de Romeinen en de Byzantijnen. Er zijn vele opgravingen gebeurd en oude gebouwen zijn gedeeltelijk gerestaureerd.
Op weg er naar toe wees mijn chauffeur op nieuwe dorpen. Vluchtelingen kunnen hun kampen verlaten en nu deftig gehuisvest worden. Er zijn miljoenen vluchtelingen in Jordanië.
Ook onderweg passeerden we veel autobussen. Autobussen met schoolkinderen. Blijkbaar is Jerash een geliefkoosde uitstap voor een schoolreisje.
Taer bracht me naar het loket waar ik een ticket kon kopen, en vertelde waar hij me na mijn bezoek op mij zou wachten.
Amaai !!! De site maakte nogal wat indruk op mij. Dat moet in de tijd van Keizer Hadrianus nogal een stad geweest zijn. Tempels, twee theaters in de rotsen uitgehouwen, een hippodroom. Ik zag Ben Hur hier al rennen in mijn gedachten. Achteraf lees ik dat er nog altijd een show is met legionairs volledig uit gerust als toen, en gladiator gevechten.
Ik heb het vreedzamer gehouden. En ik heb er veel plezier gehad. Veel schoolkinderen wilden wel met die oude man uit het westen op de foto. Daar zullen ze allicht vanavond thuis mee stoefen.
Als je naar mijn foto's kijkt, zal je zien dat ik vooral aandacht had voor de Romeinse tijd, en wat minder voor de vroeg-christelijke kerken. Klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten