Fossielen en duinen

Wat een stilte hier in de woestenij, een volstrekte stilte. Bij het ontwaken doe ik de deur van mijn hut op en heb meteen een weids zicht op de woestijn.
Het is enigszins bewolkt. De zon brandt niet hard.
We ontbijten  met de vier Spanjaarden , en dan hebben we ons eigen programma.

Omar, onze gids, brengt ons met de fourwheeldrive 44 kilometer verder. En dan begon onze bergwandeling met een beklimming naar een plateau .
Waar nu de woestijn is was vroeger de zee. We vonden dan heel wat fossielen, stenen met afdrukken van de planten die toen in de zee groeiden. 
Onze gids vestigt ook de aandacht op bepaalde kruiden die hier groeien. Zijn grootmoeder gebruikte ze om hun genezende werking.

Voor de lunch bij een mooie canyon en een weids uitzicht namen we ruim de tijd. Lekker op een

houtvuurtje klaargemaakt.
In de namiddag wandelden we verder door de woestijn.  Onze gids stapte niet met ons mee. Hij gaf als richting een opvallende rode duin aan daar wachtte hij ons op.

We beëindigden ons hiking voor vandaag in de kleine Siq, dat is een smalle kloof met ronde waterbekkens en oude inscripties . Djebel Khazali is de naam. Het deed me denken aan de avonturenfilms met doorgangen in gangen vol met valstrikken en rollende stenen.
Vandaar te voet naar het kamp